Design: wacht maar tot ze later groot is
Links van mij een strak pak, rechts van mij een hippe dude met een haarknotje en een krul moustache. Ik zit bij de International Design in Government Conference met een bijzondere mix van artistieke ambtenaren. De diversiteit is groot: van Azië tot de USA. Enkelen arriveren in een geblindeerde dienstauto (inclusief bodyguards). Tja… en daar zit ik dan: een 40+ IT’er uit het hoge noorden, kleindochter van een boer en van een KNIL militair. Beiden hadden ooit in meer of mindere mate te maken met de de overheid. En toch voel ik me thuis tussen deze ambtenaren, want hier zitten mensen die zich dienstbaar willen inzetten voor de medemens.
Oei ik groei
Zouden mijn opa’s decennia geleden zich wel ‘centraal’ hebben gevoeld bij de dienstverlening van de overheid? Mijn opa’s hebben nooit een computer aangeraakt. Zo jong is het design vak. Gebruikers (burgers in dit geval en dat zijn we allemaal) zijn mondiger en slimmer geworden. Ze verwachten andere dingen dan 50 jaar geleden. Ze zijn door schade en schande wijzer geworden, willen grenzen op zoeken, de mazen van de wet. Ze lopen tegen muren aan en struikelen, om vervolgens weer op te staan. Makkelijker kunnen we het niet maken, wel leuker. Design in government is als onze 5-jarige dochter: volop in ontwikkeling.
Mix it up UX+BI
Mijn cafeïne level zit nog onder de 20% wanneer ik gedoopt wordt met de specialisatie van UX Research. In de collegebanken van de Nieuwe Doelen in Rotterdam krijg ik een major flashback naar mijn favo-vak (NOT!) Statistieken. Deze beste man slaat me om de oren met significantieniveaus, standaarddeviaties en verschillende analysemethodieken.
Wanneer ik de rode draad van zijn preek probeer te ontdekken, kom ik er achter dat het inderdaad waar was, wat ze 20 jaar geleden zeiden: “statistiek ga je later toepassen als je groot bent”. Hij laat een nieuw model zien, waarin data geanalyseerd kan worden om zo beter op de behoeftes van de gebruiker in te spelen. Big data is a big thing! Meetup Designers en BI’ ers!
Hoezo regels?
Cafeïne level: 50%. De Digital Minister van Taiwan preekt vol passie over hoe een beetje rebelsheid je kan brengen tot geweldige ideeën. Los van het feit dat het cultuurverschil enorm is vergeleken met die van ons, kunnen we een boel van ze leren.
We kunnen de oude ideeënbus omvormen naar een face-2-face gesprek. Geen moties meer, maar een potje voetbal met de minister in het park. Weg met in drievoud ondertekende aanvragen. Laten we demonstreren wanneer we het niet eens zijn. Met de tractor naar Den Haag of een actie tijdens een kinderfeest.
Maar wie is hier de gebruiker die dan centraal staat? Nederland is kampioen in het bedenken en naleven van regels. Maar regels zijn er ook om overtreden te worden, want hoe kun je anders groeien in je ontwikkeling? Een kleuter moet ook ruimte krijgen, maar dan moeten zijn gezaghebbenden die ruimte wel (durven te) bieden.
We zouden verder moeten kijken, over grenzen heen. Zoals bij Artificial Intelligence, wat al in ons leven is verwikkeld. Een zelfrijdende auto, SIRI en chatbots. Wat dacht je van de Albert Heijn met zijn scanners, zelfservice kassa’s en gepersonaliseerde aanbiedingen? In Azië gaan ze een stap verder. Want hun brein werkt anders dan onze hokjes-hersenen. Waarom doen we niet eens gek, lekker creatief, mix-a-lot, zen, fusion cooking en less is more? Maar bovenal, en ik mag het zeggen met mijn european/asian mixed blood: the asian way zal ons inspireren! Want wie houdt er niet van nasi met saté?
Bijzondere mensen
Cafeïne level: 100%. Tijdens de low-vet, gluten-vrij, low-carb en sugar-free lunch (iets met Inclusion) kwam ik na een praatje vrij snel tot de volgende conclusie: designfuncties binnen overheidsinstellingen worden niet overal op waarde geschat. “Joehoeeee hier zijn wij, we kunnen helpen om het leven van je gebruiker makkelijker te maken!” En wie in onze maatschappij zou het meeste baat hebben bij een ‘makkelijker leven’?
Dus bezocht ik een breakout sessie over disability & user experience. Een thema waarbij ik denk dat designers van toegevoegde waarde kunnen zijn. Iedereen kent wel iemand met een beperking. Zonder mensen in hokjes te stoppen, kennen we allemaal die ene collega die autistische kenmerken vertoont. Of iemand met een geestelijke beperking. Ik noem ze liever ‘bijzondere mensen’. Wat zijn hun every day challenges en hoe kunnen we digital tooling hiervoor inzetten?
Asian way of design thinking
Als je hier over gaat nadenken met behulp van de Asian Way of Design Thinking, zijn de mogelijkheden eindeloos! We kunnen bijvoorbeeld Virtual Reality inzetten bij het valideren van nieuwe hulpmiddelen, maar bovenal: deze bijzondere personen (geen personas, want ze ademen) zullen zich waardevol(ler) voelen. Ze worden hiermee ge-included om de wereld beter te maken… en dat is de gebruiker centraal zetten.
Neem eens een kijkje in de Aziatische keuken en volg een kookworkshop waarbij ik je kan laten zien, ruiken en proeven wat the Asian way of thinking te maken heeft met Design.
Interesse? Laat het me weten via thattu@newnexus.nl.
Over Tamara
Na 15 jaar in de IT te hebben gewerkt, maakte Tamara in 2018 een switch naar UX/UI designer. ‘Mijn hart ligt meer bij mensen dan bij techniek. Daarnaast mag ik van mezelf zeggen dat ik een behoorlijk creatief brein heb. Soms is het net een vulkaan die bij te weinig crea-activiteit tot uitbarsting komt. Mensen + creativiteit = User Experience Design!’
Bekijk hier wat New Nexus voor jouw organisatie kan betekenen op gebied van experience design.